مهم‌ترین اثر تاریخی روستای افجه، قصر ناصری است؛ قصری که گفته می‌شود توسط اعتمادالدوله، صدراعظم ناصرالدین شاه قاجار در شمال روستای افجه ساخته شد. تاریخدانان می‌گویند که ناصرالدین شاه هر سال برای مراسم خاصی در روز مشخصی راهی این قصر در روستای افجه می‌شده است. البته امروز چیز زیادی از این بنای دوره قاجار به جا نمانده و آنچه از آن با عنوان قصر ناصری روستای افجه نام می‌بریم، درواقع پی قصر، دیواری به ارتفاع ۵متر و طول یک متر و انبوهی از آجر‌های قرمزرنگ است.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده نمایید.
نتایج یک آتحقیق شامل ده‌ها کارفرما و هزاران کارمند نشان می‌دهد که تنها چهار روز کارکردن به جای پنج روز برای رفاه کارمندان مفیدتر است، بدون اینکه به میزان بهره‌وری شرکت‌ها آسیبی وارد کند.
تهدید چهار سال پیش رائفی‌پور حالا به عرصه ظهور و بروز رسیده است. تهدیدی که می‌تواند مقدمه راهی باشد تا چهره‌ای مثل رائفی‌پور در جایگاهی قرار بگیرد که روزگاری محمدرضا باهنر و غلامعلی حدادعادل در آن بودند و دور از ذهن نیست گروه‌هایی که شرکت در انتخابات را همواره در دستورکار دارند، لیست مورد تایید رائفی‌پور برای انتخابات را روی برگه‌های رای بنویسند.
ما با چه منطقی پیروان دیگر مذاهب رسمی مانند مسیحیان و یهودیان و زردشتیان را وادار به رعایت حجاب می‌کنیم؟ امیدوارم این سخن و این مقاله موجب ملال نشود! نمی‌گویم شرط بلاغ همین است، اما سخنی است که از روی صدق نوشته شده است. در روزگاری که تایید کردن کار آسان‌تری است، پیامبر عزیز اسلام فرمود: «دوست تو کسی است که با تو سخن صادقانه می‌گوید، نه کسی که تو را تصدیق می‌کند.» بدیهی است در روزگاری که برای پلمب کردن کف می‌زنند، سخن کسی که بگوید: «نکنید!» ممکن است خریداری نداشته باشد.
ما با چه منطقی پیروان دیگر مذاهب رسمی مانند مسیحیان و یهودیان و زردشتیان را وادار به رعایت حجاب می‌کنیم؟ امیدوارم این سخن و این مقاله موجب ملال نشود! نمی‌گویم شرط بلاغ همین است، اما سخنی است که از روی صدق نوشته شده است. در روزگاری که تایید کردن کار آسان‌تری است، پیامبر عزیز اسلام فرمود: «دوست تو کسی است که با تو سخن صادقانه می‌گوید، نه کسی که تو را تصدیق می‌کند.» بدیهی است در روزگاری که برای پلمب کردن کف می‌زنند، سخن کسی که بگوید: «نکنید!» ممکن است خریداری نداشته باشد.
بزودی شاهد پخش مجموعه‌ی مستندی درباره ورزش ایران از شبکه ورزش خواهیم بود.
در این گشت‌وگذار با ما همراه شوید تا در یک روز بهاری به شمال شهر سفر کنیم و قدم‌زنان مسیرباغ‌های دل‌انگیزی که روزگاری کوچه‌باغ‌های روستای سعدآباد شمیران بوده‌اند را طی‌کنیم و با تکه‌ای از طبیعت تهران و خانه‌باغ‌ها و کاخ‌های قاجار و پهلوی و از همه مهم‌تر آثار هنرمندان و جهانگردان ایرانی آشنا شویم.
روزگاری بود که فقط بعضی‌ها خدمت سربازی می‌رفتند؛ ولی از ۱۹ مهر ۱۳۰۵ شمسی اعلام شد که تمام افراد مذکر باید از اول ۲۱ سالگی به مدت ۲ سال بروند خدمت. از آن روز، خدمت سربازی شد بخشی از زندگی و فرهنگ ایرانی‌ها.
من گیاهخوارم. ولی هرگز برای گیاهخواری تبلیغ نکرده ام و هیچگاه، هیچ گوشتخواری را شماتت نکرده ام. در نتیجه اگر قرار باشد روزی روزگاری یک حزب سبزگیاهخوارطور شکل بگیرد و تکه‌ای از قدرت را در دست گیرد، علی الاصول، حتی آبدارخانه حزب را به من نمی‌سپارند! القصه ... بگذارید یک خاطره کباب محور برایتان تعریف کنم که تناسب دقیق و مستقیمی دارد با موضوع نوشتار بنده.
بازیکنان تیم ملی هاکی روی یخ ایران که روزگاری نه چندان دور مردم از دیدن تجهیزات ورزشی شان تعجب می کردند، حالا به چهره های شناخته شده در ورزش و بین مردم تبدیل شده اند.
بازیکنان تیم ملی هاکی روی یخ ایران که روزگاری نه چندان دور مردم از دیدن تجهیزات ورزشی شان تعجب می کردند، حالا به چهره های شناخته شده در ورزش و بین مردم تبدیل شده اند.
کیهان در حالی در گزارش روز چهارشنبه خود از انتشار اخبار ناامیدکننده به‌عنوان یکی از مصادیق همگام بودن با دشمن از سوی رسانه‌های منتقد عملکرد دولت سیزدهم سخن گفته و سعی کرده است به نوعی خط ممنوعیت بر انتقاد از سیاست‌ها و عملکرد دولت سیدابراهیم رئیسی به‌عنوان دولت محبوب آن‌ها وارد کند و در مقام دفاع از توقیف و برخورد با مطبوعات منتقد دولت سیزدهم برآید که نگاهی به گذشته‌ای که چندان هم دور نیست، بیان‌کننده نکات مشخصی درباره نقد و نقدپذیری از سوی این روزنامه و روزنامه‌های مشابه آن است.
پس از پایان اصلاحات ارضی در ابتدای دهه۴۰ و بر هم خوردن نظام زراعتی، سیلی از آوارگان روستایی و به‌ویژه آن‌هایی که تکه‌زمینی گیرشان نیامده بود، به امید زندگی بهتر به سوی شهر‌های بزرگ سرازیر شدند، عمده بارانداز این فقرا اَبَر شهر تهران بود. شهری درندشت که کسی، کسی را نمی‌شناخت و آنچنان گسترده و وسیع بود که در هر دره و کوه و کمر آن می‌شد آلونکی و زاغه‌ای بنا کرد.
کمتر روزگاری برای سیاستمداران چنین تیره و تار بوده است. نه دل شادی در قدرت دارند و نه رویی در میان مردمان. از سویی، قدرت آنان را رمانده که خودی نیستند و از سوی دیگر، معترضان خشمگین بدبین به هرکه ربطی با سیاست رسمی دارد. از چشم آنان، سیاست دنیای نیرنگ و نامردی است. صحنه سیاست چنان زشت و پلشت و همراه با دروغ، ریا، خودخواهی، فساد، نابرابری و ظلم ترسیم شده که دیگر نه بازیگر و نه تماشاگری دارد.
تهران در این سالها روزهای آلوده و آسمان خاکستری زیادی را تجربه می کند، امسال در پایتخت فقط دو روز هوای پاک داشتیم و دیدن آسمانی آبی آرزوی اکثر ما تهرانی ها شده است.
تهران در این سالها روزهای آلوده و آسمان خاکستری زیادی را تجربه می کند، امسال در پایتخت فقط دو روز هوای پاک داشتیم و دیدن آسمانی آبی آرزوی اکثر ما تهرانی ها شده است.
تبریز- صنعت کفش تبریز روزگاری مانند بسیاری از صنایع در این خطه اسم و رسمی برای خودش در دنیا به هم زده بود و زبانزد خاص و عام بود ولی این روزها حال و روز خوبی ندارد و این صنعت در رکود است.
در روزگاری نه چندان دور تیم ملی فوتبال ایران حامیان قدرتمندی داشت که این روزها اثری از آنها دیده نمی‌شود.
مهاجمان داخلی پرسپولیس بدون رقیب هم نمی توانند دل یحیی گل محمدی را برای حضور در ترکیب این تیم به دست آورند.
توپ مروارید که تهرانی‌ها به لهجه خود آن را «توپ مرواری» می‌نامیدند روزگاری روی سکوی کاشی‌کاری شده‌ای، در میدان توپخانه بود. زنان تهرانی در روزگار قاجار، به این توپ پارچه می‌بستند و از آن درمان درد‌ها و گرفتاری‌هایشان را می‌خواستند. به طوری‌که شب‌های جمعه و چهارشنبه‌سوری، دورتادور توپ مروارید غلغله‌ای از زنان را می‌شد دید که با هیچ ضرب و زوری نمی‌توانستند آن‌ها را از اطراف توپ دورشان کرد.
مدعی اصلی دستیابی به عنوان برترین گلزن جام جهانی از ستاره‌ای که روزگاری عکس‌هایش روی دیوار اتاقش بود، هم پیشی گرفته است.
روزی روزگاری یک کابوس بزرگ بود، تیم ملی‌ای که چهار بار قهرمان جام جهانی شد. امروز اما یک تیم ملی معمولی است که به حذف‌های سریع عادت می کند.
روزی روزگاری پله، کرایف، مارادونا، مسی و رونالدوها….تاریخ را نوشتند، و امروز ارلینگ هالند تاجگذاری کرد تا تاریخ را ورق بزند
یوزآسیایی دست و پا‌هایی بلندتر از پلنگ داشته، خال‌های روی پوست آن سیاه و توپر و به لحاظ جثه سر و بدن از پلنگ کوچک‌تر است. این حیوان روزگاری از «شبه‌جزیره عربستان» تا «هند»، «بیابان‌های قزل‌قوم» و نواحی «خزری و قفقاز جنوبی»، زیستگاه بزرگ خود را داشت که متاسفانه طی قرن بیستم به شدت از این نواحی ناپدید و تنها به بیابان‌های دورافتاده ایران در کویر مرکزی مانند توران (استان سمنان)، نایبندان (استان خراسان جنوبی) و کویر درانجیر (استان یزد) محدود شد.
سینمای رسانه‌ها در روز پنجم از سی‌ونهمین دوره جشنواره ملی فیلم فجر محل نمایش فیلم‌های «روشن» به کارگردانی روح الله حجازی و «روزی روزگاری آبادان» به کارگردانی حمیدرضا آذرنگ بود.

تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ