سرانه فضای فرهنگ در کشور مطابق با آمارهایی که سه سال پیش اعلام شد، حدود 20 سانتیمتر است. در حدود هزار شهر کشور، از جمله در 75 شهر با جمعیت بالای 50 هزار نفر، هیچ سالن سینمایی وجود ندارد و در بیش از یکصد شهر کشور کتابخانه عمومی وجود ندارد... مردم شهرستان‌های کوچک باید از این حق برخوردار باشند که بتوانند آخر هفته به سالن سینمای شهرشان بروند و همچون مردم تهران، به تماشای آخرین فیلم‌های روی پرده بنشینند.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده نمایید.
من موسیقی جمعی را قبول ندارم. ببینید، اینجا اگر کنسرت راه بیفتد، تبدیل به بازار کنسرت خواهد شد. خب یک چیزی که فرهنگ و اساس یک شهر را به هم می‌زند، چرا راه بیندازیم؟ من حتی در شهرسازی اینجا نقد دارم. الان ببینید که حرم مطهر انگار گوشه شهر است، خب جهت توسعه شهر باید اصلاح شود.
من موسیقی جمعی را قبول ندارم. ببینید، اینجا اگر کنسرت راه بیفتد، تبدیل به بازار کنسرت خواهد شد. خب یک چیزی که فرهنگ و اساس یک شهر را به هم می‌زند، چرا راه بیندازیم؟ من حتی در شهرسازی اینجا نقد دارم. الان ببینید که حرم مطهر انگار گوشه شهر است، خب جهت توسعه شهر باید اصلاح شود.
من موسیقی جمعی را قبول ندارم. ببینید، اینجا اگر کنسرت راه بیفتد، تبدیل به بازار کنسرت خواهد شد. خب یک چیزی که فرهنگ و اساس یک شهر را به هم می‌زند، چرا راه بیندازیم؟ من حتی در شهرسازی اینجا نقد دارم. الان ببینید که حرم مطهر انگار گوشه شهر است، خب جهت توسعه شهر باید اصلاح شود.
عقل و خرد حکم می‌کند، وقتی از یک تجربه بهره مناسبی نداشته، این تجربه دوباره تکرار نشود. نمی‌دانم مسوولان چرا در مواجهه با مساله‌ای که به حوزه فرهنگ عمومی، عفت عمومی، حجاب و... ارتباط دارد از همان شیوه‌هایی استفاده می‌کنند که هرگز نتیجه‌بخش نبوده است.
مردمان فرهنگ چیمو در کشور پرو که از توقف باران‌های سیل آسا ناامید شده بودند، با ارزش‌ترین داشته خودشان را پیشکش خدایان می‌کردند: آینده‌شان!
عباس عبدی نوشت: هنگامی که نتوانستید مانع از سرریز فرهنگ از خانه به خیابان شوید، چگونه می‌توانید مانع از سرریز آن از خیابان به اماکن شوید؟ این کار قرار دادن مردم جلوی یکدیگر است. در واقع نارسایی قدرت در اجرای قانونی که غیرقابل اجرا است را می‌خواهند با یک اقدام نادرست و غیرقانونی دیگر جبران کنند.
گرگان-یکی از افتخارات هر ملتی صنایع دستی آن است، چرا که این صنعت حاصل هنر صنعتگرانی است که رسوم و فرهنگ نسل ها را در محصولات خود متجلی می کنند،اما در آخر بهای لازم به این صنایع داده نمی شود.
اگر قرار است جلسه شورای عالی تشکیل شود باید برای یافتن پاسخ این سؤال باشد که چرا با اینهمه صرف بودجه، بکار گرفتن نیرو، اختصاص دادن اینهمه ساختمان و تجهیزات، ایجاد آنهمه سازمان و تشکیلات و انجام آنهمه تبلیغات دینی، امروز کار جمهوری اسلامی به جائی رسیده که نیازمند بازنگری در آئین‌نامه ترویج و توسعه فرهنگ نماز است؟
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: اخیراً در شورای‌عالی انقلاب فرهنگی مصوبه بسیار خوبی مبنی بر تشکیل قرارگاه مشترکی بین دستگاه‌های فرهنگی کشور صورت گرفت و معتقدیم عفاف و حجاب مسئله اصلی کشور ما نیست چرا که مردم عمیقاً به این مهم اعتقاد دارند.
در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است. در ادامه فال حافظ مخصوص روز ۲۳ خرداد از نظر خوانندگان محترم می‌گذرد. فال به حافظ ۲۳ خرداد را بخوانید.
نهادهایی چون صندوق اعتباری هنر می‌بایست به تمامی هنرمندان از کار افتاده خدمات ارائه کنند و مرزها را از آنچه اکنون انجام می‌دهند، فراتر ببرند. برای تقریب به ذهن می‌توان به الگوی وزارت ورزش و جوانان اشاره کرد که در قالب فدراسیون پزشکی-ورزشی خدمات قابل توجهی به ورزشکاران در چارچوب بیمه آنها می‌دهد. چرا اهالی فرهنگ نباید یک بیمارستان تخصصی داشته باشند و هر از چندگاهی حضورشان در بیمارستان‌های مختلف و حتی پرداخت هزینه‌هایشان جنجال آفرین شود؟
محققان جواهر و ابزار ساخته شده از دندان گراز را یافتند که نسبتاً منحصربفرد بودند چرا که مراسم آیینی مردمان فرهنگ کیوکوتنی معمولاً روی حیوانات اهلی از قبیل گاو، گوسفند، بز و سگ متمرکز بود.
فرهنگ «پهلوانی» و ورزش «زورخانه‌ای» که در ایران ریشه‌ای کهن دارد، نباید به یک «روز» خاص محدود شود چرا که ورزش به ترویچ و گسترش این فرهنگ نیاز مبرم دارد تا از بی‌اخلاقی‌ها و حاشیه‌ها دور شود.
مرحوم «ایرج افشار» پژوهشگر فرهنگ و تاریخ ایران، درباره سنگ پیرزن به آنچه در خاطرات عمادالسلطنه خوانده استناد کرده و نوشته است: «این سنگ تخته سنگی یک‌پارچه و عجیب در دامن کوه ولنجک بود که اهالی به آن سنگ پیرزن می‌گفتند. سنگی بزرگ شبیه قارچ که پایة کوچکی داشت. در زبان انگلیسی به این نوع سنگ ها، صخره قارچی گفته می‌شود و شاید بتوان معادل این کلمه را در فارسی قارچواره نامید.»
خمودگی فرهنگی، افسردگی عمومی و فروپاشی اجتماعی ایران به‌جد نگران‌کننده است. پس از بیش از ۴۰ سال، چه کسی پاسخگو است؟ شورای عالی به چه کسی پاسخ می‌دهد. کدام دولت حاضر است که کوچک‌ترین مسوولیتی در این ارتباط بپذیرد؟ یا آنکه همه آنها، همه‌چیز را بر دوش شورا می‌اندازند؟
این انتظار البته متاثر از وعده‌های خود این نهادها بود، کما اینکه یکی از این نهادها در خرداد سال 1401 از تدارک 10 فیلم برای جشنواره فجر چهل و یکم خبر داد و اکنون شنیده می‌شود تنها یک فیلم در این دوره از جشنواره دارد! چگونه ممکن است آن تدارک به این خروجی منتهی شده باشد؟!
فقط می‌ماند این سؤال که با این همه دکتر چرا اقتصاد و فرهنگ و جامعه و... این قدر بیمار است؟ چرا جراحی‌ها جواب نمی‌دهد؟ در نبوغ و توان حضرات که تردیدی نیست لابد "علت" را باید در "معلول" یافت و در بیمار که به این نسخه‌ها و درمان‌ها جواب نمی‌دهد!
مصوبه شورای فرهنگ عمومی که در جایگاه مقام قضایی نشسته تا بر اساس تشخیص خودش تصمیم بگیرد که کدام حجاب خلاف عرف است و کدام یکی نیست و در نهایت اعطای این صلاحیت را به نیروی انتظامی سپرده، خود غیرقانونی است چرا که شورای فرهنگ عمومی صلاحیت قانون نویسی ندارد.
سؤال اینست که چرا بعد از ۴۳ سال کار فرهنگی آنهم در جامعه‌ای با برخورداری از انقلاب اسلامی، که به قول شهید مظلوم آیت‌الله بهشتی یک انقلاب فرهنگی بود، اکنون ما اعتراف می‌کنیم به بازسازی فرهنگی نیاز داریم؟
محسن رضایی گفت: امروز سازمان «سیا»، تمامی نیرو‌های خود را وارد کشور‌های اطراف ایران کرده است، چرا که از موج انقلابی‌های ایران می‌ترسد. ما در جنگ پیشرفت باید به مسیر انقلاب اسلامی برگردیم؛ اگر به مسیر قبل برگردیم، جهاد فرهنگ ایجاد خواهد شد؛ اما اگر جهاد خاموش شود، فرهنگ و هویت ما خاموش خواهد شد.
معاون امور اجتماعی و فرهنگی شهرداری تهران گفت: باید از تبیین تلاش‌های دشمن برای ضربه زدن به کشور به یک مسیر عقلانی برسیم چرا که این خسارت ها و رودررو قرار دادن مردم هیچ سودی برای کشور ندارد.
«سمانه» یکی از زن‌ها که بی‌خبر از ابتلای همسرش، بعد از آزادی او از زندان به اچ‌آی‌وی مبتلا شد، می‌گوید: «همه ما یک سؤال مشترک در سرمان داشتیم؛ چرا من؟! اما بالاخره با این موضوع کنار آمدیم. تازه بعد از کنار آمدن خودمان با این ویروس و بیماری، باید با این مسئله کنار می‌آمدیم که اطرافیان و خانواده را چطور از این بیماری آگاه کنیم؟ آیا اصلا این کار درستی است؟ پاسخ به این سؤال برای هر فردی با دیگری متفاوت است و بستگی به سطح فرهنگ و میزان پذیرش خانواده‌ها دارد. اغلب ما حتی از فرزندان خودمان هم این موضوع را پنهان کرده‌ایم.»
ناسیونالیسم افغان با مدرنیزاسیون غربی و نوآوری‌های فرهنگی شهر محور آن نتوانست در جامعه افغانستان به طور کلی نفوذ و گسترش پیدا کند. در نتیجه، افغانستان از نظر شکلی و نه در ماهیت یک ملت است. استقلال شدید در برابر مهاجمان خارجی نتوانسته مبنای معناداری برای روایت مشترک در مورد هویت ملی فراهم کند.
بر اساس این طرح قرار بود 21 سالن سینما با ظرفیت بیش از 2500 صندلی در قالب 10 طبقه ساخته شود که به این 10 طبقه، 2 یا سه طبقه پارکینگ میز افزوده می‌شد. بزرگ‌ترین سالن 900 صندلی ظرفیت داشت و سالن‌هایی برای خانواده‌ها و کودکان نیز در این طرح در نظر گرفته شده بود.

تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ