تلسکوپ فضایی هابل عکسی از یک هیولای دریایی کهکشانی به‌نام JO201 را ثبت کرده که این کهکشان را به‌همراه گاز و غبار اطراف آن به‌نمایش می‌گذارد.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده
نمایید.
تلسکوپ فضایی هابل لویاتان (هیولای اساطیری) کیهانی را ثبت کرد. خوشه عظیم کهکشانی در مرکز تصویر تلسکوپ فضایی هابل ناسا دیده می‌شود که تقریبا ۲.۶ میلیارد سال نوری از زمین فاصله دارد. این لویاتان کیهانی با نام «۲ MASX J ۰۵۱۰۱۷۴۴-۴۵۱۹۱۷۹» در طول موج‌های پرتو ایکس بسیار درخشان است.
داده‌های موجود در این تصویر طی یک سرشماری از کیهان نزدیک به نام Every Known Nearby کهکشان با هدف رصد همه کهکشان‌ها در ۱۰ مگاپارسک یعنی ۳۲.۶ میلیون سال نوری که تلسکوپ تاکنون از آنها بازدید نکرده است، گرفته شده است.
تلسکوپ فضایی جیمز وب برای اولین بار موفق به شناسایی غبار کربنی شبه الماس در ستاره‌های کم عمر و جوان کیهان شد.
این کهکشان با نام «UGC 11860»، تقریباً در فاصله 184 میلیون سال نوری از زمین در صورت فلکی اسب بزرگ قرار دارد. این کهکشان مارپیچی مانند کهکشان راه شیری است که بازوهایی دارد و از ناحیه مرکزی متراکم و درخشان آن انحنا دارند.
داده‌های این تصویر از یک پروژه رصدی به نام «Monsters in the Making» گرفته شده‌اند که از دو ابزار هابل برای رصد پنج خوشه کهکشانی استثنایی در طول موج‌های چندگانه استفاده می‌کند.
کهکشان UGC ۱۱۸۶۰ در فاصله ۱۸۴ میلیون سال نوری از ما در صورت فلکی «اسب بزرگ» (Pegasus) قرار دارد و ظاهر بدون مشکل آن فریبنده است. این کهکشان اخیرا میزبان یک انفجار ستاره‌ای پرانرژی و تقریبا غیرقابل تصور بود.
ستاره‌هایی که در بازو‌های کهکشانی یک کهکشان مارپیچی قرار دارند، دائما در اطراف هسته کهکشان می‌چرخند و ستاره‌هایی که بیرون از بازو‌ها قرار گرفته‌اند، کندتر از ستاره‌هایی حرکت می‌کنند که به مرکز کهکشان نزدیک هستند. بازو‌های کهکشان گرداب، کارخانه‌های ستاره‌زا پر از گاز هیدروژن و غبار هستند و خوشه‌هایی از ستاره‌های جدید را ایجاد می‌کنند.
این کهکشان عدسی، یک «کهکشان سیفرت» (Seyfert galaxy) به شمار می‌رود. کهکشان سیفرت، یک نوع هسته کهکشانی فعال است که نسبت به سایر هسته‌های کهکشانی فعال، نور کمتری دارد. کهکشان‌های سیفرت معمولا بیشتر از بقیه قسمت‌های کهکشان میزبان نمی‌درخشند. بنابراین، کهکشان احاطه‌کننده آنها به وضوح قابل مشاهده است. انواع دیگر هسته‌های کهکشانی فعال آن قدر تشعشع می‌کنند که رصد کهکشان میزبان آنها تقریبا غیرممکن است.
«پیتر ون داکوم» (Pieter van Dokkum)، پژوهشگر «دانشگاه ییل» (Yale University) گفت: ما باور داریم که در ورای این سیاه‌چاله، یک رد پا را می‌بینیم که برای ایجاد آن، گاز سرد می‌شود و می‌تواند ستاره‌ها را تشکیل دهد. بنابراین، ما به شکل‌گیری ستاره‌ای نگاه می‌کنیم که به دنبال سیاه‌چاله حرکت می‌کند. آنچه ما می‌بینیم، پیامد‌های آن است. مانند رد پشت یک کشتی، ما دنباله پشت سیاه‌چاله را می‌بینیم.
تلسکوپ فضایی «هابل» تصویر خیره‌کننده‌ای از پیامد انفجار «ابر نو اختر» نوع ۲ در کهکشان مارپیچی «یوجی‌سی ۲۸۹۰» در فاصله ۳۰ میلیون سال نوری از زمین ثبت کرده است.
خبرگزاری مهر
.
علمی
. 1402/01/14
مواد درخشان و پوشش گازی این سحابی سیاره‌ای ناشی از سیارات نیست، بلکه لایه‌های بیرونی رانده‌شده از یک ستاره درحال مرگ است که زمانی شبیه به خورشید بوده و اکنون به شکل یک روزنه کوچک نور در مرکز سحابی دیده می‌شود.
کهکشان‌های کوتوله دارای چند میلیارد ستاره هستند و هر اندازه که بزرگ به‌نظر می‌رسند، در مقایسه با کهکشان راهشیری که دارای صدها میلیارد ستاره است، بسیار کوچک‌تر هستند.
این سه کهکشان برخورد کننده که ستاره شناسان آن را با نام SDSSCGB ۱۰۱۸۹ می‌شناسند یک ترکیب به نسبت نادر از سه کهکشان بزرگ ستاره ساز است که در فاصله تنها حدود ۵۰ هزار سال نوری از یکدیگر قرار دارند.
محققان توانستند تعیین کنند که جرم کوتوله سفید «LAWD ۳۷» معادل ۵۶ درصد از جرم خورشید ما است که با پیش‌بینی‌های نظری در مورد جرم کوتوله سفید قابل مقایسه است. کسب چنین اندازه‌گیری دقیقی از جرم آن همچنین می‌تواند به محققان کمک کند تا ساختار و ترکیب این اجرام را بیشتر درک کنند.
تصویر جدید تلسکوپ فضایی هابل، کهکشان «LEDA ۴۸۰۶۲» را در صورت فلکی برساووش به تصویر کشیده است.
یافته‌های تلسکوپ فضایی هابل، راوی واقعیت‌هایی است که از هر داستان و افسانه‌ای عجیب‌تر هستند.
در خوشه‌های غول‌پیکر که از صدها یا هزاران کهکشان تشکیل شده‌اند، تعداد بی‌شماری ستاره، مانند روح‌های سرگردان واقع شده‌اند که نور شبح گونه‌ای از خود ساطع می‌کنند. این ستاره‌ها از نظر گرانشی به هیچ یک از کهکشان‌ها در خوشه‌ها متصل نیستند.
نوارهای آبی مسحورکننده ای که در مرکز و پایین سمت راست این تصویر ظاهر می شوند گاز است. به لطف تشعشعات فرابنفش که زمانی از ستاره ها خارج شد، این گاز یونیزه شده و در نور مرئی می درخشد.
تصویر هفته که توسط محققانی که با این تلسکوپ فضایی کار می‌کنند منتشر شده، خیره‌کننده است و خوشه باز ان‌جی‌سی ۶۵۳۰ (NGC ۶۵۳۰) را نشان می‌دهد. این خوشه که از هزاران ستاره تشکیل شده در هاله‌ای از غبار فرو رفته و بخش کوچکی از سحابی عظیم و زیبای مرداب را تشکیل می‌دهد.
دانشمندان بر این باورند که این ابر درخشان متشکل از مواد، یک ستاره نوترونی به‌سرعت در حال چرخش را پنهان می‌کند. این ستاره نوترونی در زمانی ایجاد شده است که هسته ستاره پرجرم در حال انفجار، تحت فشار شدید گرانش خود به داخل دچار فروپاشی شده است.
ناسا و آژانس فضایی اروپا به تازگی تصویر جدید هابل را از Arp-Madore ۴۱۷-۳۹۱ منتشر کرده که یک برخورد عجیب کهکشانی در فاصله ۶۷۰ میلیون سال نوری از زمین است.
ستاره‌شناسان بار‌ها درباره قدرت فوق‌العاده و سیستم برتر تلسکوپ فضایی جیمز وب مطالبی را منتشر کرده و تصاویری را به اشتراک گذاشته‌اند.
تلسکوپ فضایی هابل از یک کهکشان کوتوله غیرعادی به نام NGC۱۱۵۶ عکس گرفته است. این کهکشان نه مارپیچ و نه بیضوی است.
خبرگزاری مهر
.
علمی
. 1401/06/13
تلسکوپ هابل یک تصویر جدید از منطقه ای مملو از ستاره در صورت فلکی کمان ثبت کرده است.
خبرگزاری مهر
.
علمی
. 1401/05/31
تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ