ورزشگاه تازه‌تاسیس و مدرن تاتنهام در شهر لندن برای پپ گواردیولا و منچسترسیتی خوش‌یمن نبوده است و امشب سیتی با شکست دیگری از این ورزشگاه به خانه برگشت.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده نمایید.
«سیاه‌چاله» اکنون به یک پدیده آشنا برای بررسی‌های کیهانی تبدیل شده است اما شاید «سفیدچاله» پدیده جذاب‌تری برای مطالعه باشد. در این گزارش، به بررسی مفهوم سفیدچاله‌ و تفاوت آن با سیاه‌چاله می‌پردازیم.
ماموریت ناسا یک سیاهچاله بسیار پرجرم را مشاهده کرده‌است که جریانی بسیار پرانرژی را مستقیماً به سمت زمین می‌فرستد. با این حال، هنوز وحشت نکنید. هر چقدر هم که این رویداد کیهانی وحشتناک است، در فاصله بسیار امنی در فاصله حدود ۴۰۰ میلیون سال نوری از ما قرار دارد.
تلسکوپ فضایی جیمز وب کشف کرده دورترین ابرسیاهچاله شناسایی شده در جهان که در کهکشان CEERS1019 قرار دارد، ۵۷۰ میلیون سال بعد از انفجار بزرگ به وجود آمده است.
این نظریه که به عنوان کیهان شناسی شوارتزشیلد یا مدل کیهان شناسی ساهچاله‌ای شناخته می‌شود (یک مدل کیهانی که در آن گیتی مشاهده پذیر فضای داخل آن سیاهچال است) نشان می‌دهد که جهان ما اکنون در یک سیاهچاله که بخشی از جهان مادر است منبسط می‌شود. بعید به نظر می‌رسد که این نظریه امکان اثبات داشته باشد چرا که هیچ چیز نمی‌تواند در افق رویداد سیاهچاله سفر کند.
اسپاگتیفیکیشن اصطلاح علمی برای اتفاقاتی است که برای فردی که به سمت سیاهچاله سقوط می‌کند اتفاق می‌افتد. سیاهچاله ستاره‌ای است که به طور کامل از بین رفته است. اگر ابتدا با پا‌های خود به سیاهچاله بیفتید، متوجه می‌شوید که کشش گرانشی روی پاهایتان بیشتر از سرتان است، زیرا پاهایتان به مرکز جرم سیاه‌چاله نزدیک‌تر است.
یوسف زاده می‌گوید، این یافته به ستاره‌شناسان کمک می‌کند تا قرص برافزایش سیاهچاله ما و همچنین جریان‌های فواره‌ای خروجی از آن را جهت‌یابی کنند. در حالی که این یک نکته مفید از کشف است، علت واقعی تشکیل این رشته‌ها در حال حاضر ناشناخته باقی مانده است.
ستاره شناسان قلب یک سیاهچاله را به دقت رصد و جریانی از اشعه های ایکس خروجی از آن را کشف کردند که ۶۰ هزار بار داغ تر از سطح خورشید است.
ستاره‌ها و گاز و غبار آنقدر زیاد است که سیاهچاله می‌تواند خیلی سریع بزرگ شود؛ و از آنجایی که بسیاری از کهکشان‌ها در طول عمر طولانی خود بار‌ها و بار‌ها با هم برخورد می‌کنند، سیاهچاله‌های عظیم راه آماده‌ای برای برخورد و ادغام به سیاهچاله‌های کلان سنگین‌تر دارند.
یکی از سوالات رایج در خصوص ماهیت تقریبا مبهم سیاهچاله‌ها این است که اگر فضانوردی در یکی از آن‌ها سقوط کند چه اتفاقی برایش می‌افتد.
محققان در سال ۲۰۲۱ با استفاده از یک رصدخانه این سیاهچاله را شناسایی کردند که موادی را به فضا باز می‌گرداند، اما این سیاه‌چاله در سه سال قبل هیچ ماده‌ای مصرف نکرده بود. ماه گذشته، تیمی با استفاده از یادگیری ماشینی، تصویر معروف مسیه ۸۷ را بهبود بخشید تا جزئیات بیشتری در مورد مواد اطراف آن مشخص شود.
در اخترفیزیک، اثر اسپاگتی به نحوه سقوط اجرام به داخل سیاهچاله گفته می‌شود. گرانش سیاهچاله چنان بالا است که هیچ جسمی در نزدیکی آن تاب مقاومت را ندارد و همچون اسپاگتی به سمت داخل آن کش می‌آید.
محققان توانسته اند برای نخستین بار به طور مستقیم از جریان مواد خروجی از ابر سیاهچاله M۸۷ و خود این جسم آسمانی همزمان عکاسی کنند.
به اعتقاد ستاره‌شناسان ULX‌ها می‌توانند سیاهچاله باشند، اما M۸۲ X-۲ جرمی است که به عنوان "ستاره نوترونی" شناخته می‌شود. ستاره‌های نوترونی هسته‌های باقی مانده و مرده از ستارگانی مانند خورشید هستند. یک ستاره نوترونی آنقدر متراکم است که جاذبه روی سطح آن تقریبا ۱۰۰ تریلیون بار قوی‌تر از جاذبه زمین است.
(عکس) اولین تصویر تاریخ از یک سیاه‌چاله اصلاح شد
سیاه‌چاله ناحیه‌ای در فضا-زمان با گرانشی بسیار نیرومند است که هیچ چیز حتی ذرات و تابش‌های الکترومغناطیسی مانند نور نمی‌توانند از میدان گرانش قدرتمند آن بگریزند.
«پیتر ون داکوم» (Pieter van Dokkum)، پژوهشگر «دانشگاه ییل» (Yale University) گفت: ما باور داریم که در ورای این سیاه‌چاله، یک رد پا را می‌بینیم که برای ایجاد آن، گاز سرد می‌شود و می‌تواند ستاره‌ها را تشکیل دهد. بنابراین، ما به شکل‌گیری ستاره‌ای نگاه می‌کنیم که به دنبال سیاه‌چاله حرکت می‌کند. آنچه ما می‌بینیم، پیامد‌های آن است. مانند رد پشت یک کشتی، ما دنباله پشت سیاه‌چاله را می‌بینیم.
آمریکایی‌ها لقب «سیاه‌چاله» را به این زیردریایی داده‌اند چرا که در سکوت کامل و با ایجاد کمترین ارتعاش در آب حرکت می‌کند. با این ویژگی کشف و شناسایی این زیردریایی‌ها برای ناوگان دشمن همانند پیدا کردن سیاه‌چاله در آسمان است.
دبیر ستاد ملی جمعیت از برگزاری اولین رویداد جایزه ملی جوانی جمعیت خبر داد.
ستاره شناسان ستاره های نوترونی بسیار سنگینی رصد کرده اند که فقط برای کسری از ثانیه وجود داشتند و سپس به سیاهچاله تبدیل شدند.
دانشمندان دو سیاه‌چاله کلان‌جرم را کشف کرده‌اند که در کنار هم همه چیز را می‌بلعند و تنها ۷۵۰ سال نوری بین آن‌ها فاصله وجود دارد.
یک ساعت در نزدیکی یک سیاهچاله، خیلی آرام‌تر از ساعتی که در نزدیکی کره زمین است کار می‌کند. یک سال در یک سیاهچاله، معادل حدود ۸۰ سال در کره زمین است و این دقیقا همان چیزی است که در فیلم Interstellar نیز شاهدش بودیم.
طبق گزارشی جدید یک سیاهچاله ۱۰ بار بزرگ تر از خورشید  در فاصله ۱۵۶۰ سال نوری زمین وجود دارد.
ناسا برای نخستین بار امواج صوتی یک سیاهچاله را که در «خوشه کهکشانی پرسئوس» قرار دارد، منتشر کرد. به گفته ناسا این تصور غلط است که فکر کنیم هیچ صدایی در فضا وجود ندارد. علت نبود صدا در فضا این است که حرکت امواج صوتی در خلاء ممکن نیست و به همین دلیل هیچ صدایی را نمی‌توان با گوش عادی در فضا شنید. دانشمندان ام‌آی‌تی با تقویت پژواک و صدای سیاه‌چاله‌ها، آن را به آستانه شنوایی انسان رسانده‌اند.
پژوهشگران دانشکده فیزیک دانشگاه صنعتی شریف، موفق شدند یک کشف سیاه‌چاله ابرپرجرمی را کشف کنند که یک میلیون برابر خورشید جرم دارد.

تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ