ما با جریان‌های در هم تنیده‌ای رو به رو هستیم؛ از یک سو، طیف تندروتری در ایران وجود دارند که مدام و به شکل مستقیم علیه برجام حرف می‌زنند و با هر نوع برجامی مخالف‌اند. از سوی دیگر، ایالات متحده روی روابط ایران و روسیه نیز مانور می‌دهد و این بحث را وارد ماجرای برجام کرده است. همچنین نباید فراموش کنیم که موعد زمانی بند‌های محدود کننده برجام برای ایران رو به اتمام است، بر این اساس اسرائیلی‌ها نگرانی‌های زیادی در خصوص احیای برجام دارند. اروپایی‌ها نیز به اندازه سال‌های گذشته علاقه‌ای به احیای برجام نشان نم‌دهند، اما هنوز به طور قطع مشخص نیست چه جایگزینی برای برجام در نظر گرفته شده است.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده نمایید.
ما نباید به دلخوشی‌های کوچک دل ببندیم. اگر می‌خواهیم در قطب اقتصادی منطقه‌ای جایی داشته باشیم، باید همکاری گسترده و همگرایی منطقه‌ای ایجاد کنیم؛ همانطور که اعراب با یکدیگر کار و سرمایه گذاری می‌کنند. در حال حاضر عراقی‌ها با شورای همکاری‌های خلیج فارس و به ویژه عربستان و امارات همین رفتار را دارند و سرمایه گذاری‌های چندمیلیارد دلاری در بصره و سایر شهر‌های مهم، جذب می‌کنند. ترکیه نیز رفتاری مشابه انجام داده است. سفر اخیر اردوغان به عربستان، امارات و کشور‌های عرب منطقه با همین هدف انجام شد و پیش بینی می‌شود سرمایه گذاری‌های ده‌ها میلیارد دلاری بین ترکیه و کشور‌های منطقه شکل بگیرد. دلخوشی ما به تعدادی سفر درست نیست. این سفر‌ها به لحاظ دیپلماتیک مثبت است، اما باید دستاورد اقتصادی نیز داشته باشند. تحقق همه این اهداف به عملکرد تیم دیپلماسی دولت سیزدهم بستگی دارد.
در دو سال ابتدایی فعالیت دولت سیزدهم، درآمد نفتی رو به افزایش بوده و است. ابهام اول این‌گونه ایجاد می‌شود که «اگر درآمد نفتی افزایش پیدا کرده، چرا دولت برای بدهی‌های قبلی دست به فروش اوراق زده است؟» این درست که دولت روحانی دست به انتشار اوراق زده و بدهی ایجاد کرده بود؛ اما روی کاغذ، وقتی درآمد‌ها افزایش پیدا می‌کند، باید پرداخت بدهی‌های قبلی در اولویت باشد یا هزینه‌کرد آن در محل‌های دیگر؟به این موضوع توجه کنید که در دولت روحانی، به آن اندازه که اوراق فروخته شد، نفت فروخته نشده است.
برخی تحلیلگران معتقدند که دولت سیزدهم به دلیل شرایط خاص چند وقت اخیر، راهی جز محافظه کاری ندارد و نمی‌خواهد کوچکترین زمینه‌ای را برای ایجاد بی ثباتی ولو به صورت حداقلی فراهم کند.
رییس‌جمهور و دولت سیزدهم هم در لایحه بودجه ۱۴۰۲ و هم در لایحه بودجه ۱۴۰۱ دورنمای رشد اقتصادی ۸درصدی را مد نظر قرار داده بودند. اما هیچ کدام از این اعداد و ارقام وعده داده شده، محقق نشدند. ضمن اینکه رشد اقتصادی اندک محقق شده هم برآمده از تولید کالا و خدمات یا افزایش تولید بنگاه‌های اقتصادی در سه بخش صنعت، کشاورزی و خدمات نبوده بلکه بخش مهمی از این رشد اقتصادی هم ناشی از فروش نفت بوده است.
اخیراً شایعه‌ای در فضای مجازی در سطح گسترده‌ای پخش شد که قرار است قیمت بنزین افزایش یابد یا سه نرخی شود. بعد معلوم شد که خبر از یک سایت قلابی بوده و چندین مقام دولتی و رسانه رسمی ناگزیر شده‌اند که به شدت آن‌را تکذیب کنند.
بدترین نکته درباره ماجرای ابطال حکم انتصاب معاون رییس‌جمهور و رییس سازمان استخدامی کشور، نوع مواجهه دولت با رای دیوان عدالت اداری است.
یکی از معاونان بانک مرکزی در دوره ریاست عبدالناصر همتی درباره اینکه آیا می‌توان مکانیسم جدیدی را به جای شیوه‌ای که در دولت حسن روحانی با عراق شکل گرفت، جایگزین کرد؟ گفت: «به‌هیچ‌وجه امکان‌پذیر نیست و حتی یک ریال را هم نمی‌توانند جابه‌جا کنند. نزدیک به دو سال است که دولت سیزدهم بر سر کار آمده، مگر مدعی نیستند که طرح دولت قبل درست نبود پس چرا تاکنون طرح جدیدی را ارائه نکرده‌اند؟»
شاید در قرن بیستم اگر تصمیم اشتباهی گرفته می‌شد و زمان از دست می‌رفته هزینه از دست رفتن زمان به اندازه ۵ تا ۱۰ سال از دست دادن زمان بود، اما اکنون، اگر زمان را از دست بدهید، ممکن است فرصت از دست رفته دیگر امکان بازگشت یا رقابت را نداشته باشد. به همین دلیل است که تصمیمات باید به هنگام و عقلانی گرفته شود تا زمان را از دست ندهیم. ما دیگر فرصتی برای اشتباه نداریم. در هر تصمیمی که دولت‌ها می‌گیرند، مردم چاره‌ای برای تطابق خود با این تغییرات ندارند و زمانی که تصمیم تغییر می‌کند، یک هزینه بازگشت نیز به جامعه تحمیل می‌شود.
مسئولین محترم دولت سیزدهم که در فرافکنی ید طولانی دارند به خوبی می دانند عمده منابع ورودی به این بانک مربوط به صادرات در دوره خودشان است و همواره نیز از حجم عظیم صادرات گاز به عراق به عنوان یک دستاورد یاد می کردند، چرا طی دوسال گذشته به همان روش قبلی ادامه دادند؟ چرا صادرات خود را متوقف نکردند و چرا روش دیگری برای دریافت پول گاز و برق انتخاب نکردند؟ اصلاً آیا چاره دیگری داشتند یا دارند؟
سید مرتضی افقه، اقتصاددان گفت: به نظر می‌رسد بعد از دو سال دولت سیزدهم هنوز نتوانسته با وجود تخریب دولت گذشته و وعده‌هایی که قبل از انتخابات به مردم می‌داد آن وعده‌ها را عملی کند و افق پیش روی‌شان برای بهبود شرایط هم چندان روشن نیست. برخی آقایان دچار هذیان‌گویی هم شده‌اند. البته نیازی هم به توصیه برای دو وعده غذا خوردن نیست، به اندازه‌ای مردم را فقیر کرده‌اند که عملا برخی از روی فقر و نداری گاهی توان خوردن یک وعده غذا در روز هم ندارند.
حجاریان و همفکران او به جای پذیرش این واقعیت که دیپلماسی اقتدار دولت رئیسی عملاً شکست رویکرد غربگرایانه آنان را نشان داده است، سیاست نعل وارونه را انتخاب کرده‌اند. به عبارت دیگر، نه دولت سیزدهم، بلکه از قضا این حجاریان و دوستان او هستند که امروز به پوپولیسم، شعارمحوری و ناتوانی شهرت یافته‌اند. زیرا اگر این‌گونه نبود، دست‌کم دستاورد یا واقعیت ملموسی بود که امروز بتوانند از آن دفاع کنند.
حمایت‌های همه جانبه رهبری از دولت سیزدهم این تصور را در افکار عمومی به وجود آورده که این دولت به توصیه‌های رهبری بدون کم و کاست عمل خواهد کرد و هیچیک از رهنمود‌های ایشان را نادیده نخواهد گرفت.
اقدامات دولت سیزدهم برای افزایش صادرات نفت از ایجاد بازارهای سنتی گرفته تاجذب مشتریان جدید، باعث شد با وجود تحریم‌ها، صادرات نفت ایران در ۵ سال گذشته رکورد زند.
ما با جریان‌های در هم تنیده‌ای رو به رو هستیم؛ از یک سو، طیف تندروتری در ایران وجود دارند که مدام و به شکل مستقیم علیه برجام حرف می‌زنند و با هر نوع برجامی مخالف‌اند. از سوی دیگر، ایالات متحده روی روابط ایران و روسیه نیز مانور می‌دهد و این بحث را وارد ماجرای برجام کرده است. همچنین نباید فراموش کنیم که موعد زمانی بند‌های محدود کننده برجام برای ایران رو به اتمام است، بر این اساس اسرائیلی‌ها نگرانی‌های زیادی در خصوص احیای برجام دارند. اروپایی‌ها نیز به اندازه سال‌های گذشته علاقه‌ای به احیای برجام نشان نم‌دهند، اما هنوز به طور قطع مشخص نیست چه جایگزینی برای برجام در نظر گرفته شده است.
هنوز برای ایراد این ادعا که مرگ برجام فرارسیده، زود است و هنوز برجام جای نتیجه‌گیری دارد. اگرچه دولت سیزدهم در این موضوع زمان خیلی زیادی را از دست داد. این هم به دلیل نظریه‌پردازی‌های غلط و بچگانه‌ای بود مانند زمستان سرد اروپا و .... این موضوعات باعث از دست‌رفتن زمان توسط این دولت شد. اما همانگونه که اشاره کردم، اگر حکومت واقعا قائل به احیای برجام باشد، می‌تواند بدون نگاه جناحی این مساله را حل کند.
طی روز‌های اخیر و با آغاز هفته کارگر، نمایندگان جامعه کارگری در سخنرانی‌های خود، ضمن هشدار بابت تبعات انباشت مطالبات کارگران و بی‌توجهی دولت به این مطالبات، خواستار اصلاح رویکرد کابینه سیزدهم و پاسخ به مطالبات قشری شدند که هرگونه اختلال و تعویق در پاسخ به خواسته‌های‌شان می‌تواند به بازتولید آسیب‌های اقتصادی، امنیتی و اجتماعی در کل کشور منجر شود.
دبیر کمیسیون علم و فناوری دبیرخانه شورای راهبردی روابط خارجی، گفت: یکی از دلایلی که موجب شد در دولت سیزدهم بمانم، نهایی کردن قانون جهش تولید دانش‌بنیان است و زمانی که این قانون به تصویب مجلس رسید، استعفای خود را مطرح کردم؛ چرا که تصورم بر این بود که نهایی‌سازی این قانون از رسالت‌های من است، ضمن آنکه یکی از بزرگترین افتخارات مجلس شورای اسلامی، تصویب این قانون خواهد بود.
چرا دستگاه تبلیغاتی دولت سیزدهم یک سال و نیم دولت رئیسی را با یک سال و نیم آخر دولت روحانی مقایسه می‌کند؟ آیا نمی‌دانند چنین مقایسه‌ای غلط است و هر ماه را باید با ماه مشابه در سال‌های قبل مقایسه کرد؟ برای مثال مقایسه میان سال نخست دولت رئیسی در دولت سیزدهم با سال نخست دولت روحانی در دولت یازدهم. اما هدف از چنین اقدام غلط و خلاف علم آمار از سوی دولت سیزدهمی‌ها چیست؟ آیا می‌خواهند یکدست سازی قدرت را قرین موفقیت بدانند؟
سخنگوی دولت گفت: با شروع به کار دولت سیزدهم، مسیر کشور مجدد رو به رشد شده است چرا که مجدداً به به توان داخلی تکیه کرده‌ایم.
اینکه دولت سیزدهم قادر نیست در اعتراضات کنونی نقش اساسی ایفا کند، چندان دور از انتظار نیست. این دولت با رأی قابل‌پیش‌بینی و بی‌اعتنا به سلیقه‌ها و نگرش‌های متفاوت مردم روی کار آمده است.
تجربه حضور سخنگوی جوان دولت سیزدهم متذکر می‌شود که حضور بی واسطه و رودرو تا چه حد می‌تواند مفید باشد؛ لذا وقتی یک مسئول ارشد دولتی صریح از خواسته‌هاِ افراد معترض آگاه می‌شود، می‌تواند با پاسخ‌های صادقانه و منصفانه تا حد زیادی به رفع ابهامات ذهنی کمک کند و به جای اینکه آنان را به اطلاعیه‌ها و بیانیه‌های تکراری و غیر اثرگذار ارجاع دهد، صمیمانه پذیرای سخن و درد دل دانشجویان باشد.
به نظر می‌رسد، پیشنهاد (روزنامه) شرق بیش از آنکه یک توصیه یا پیشنهاد باشد، نوعی تجاهل و تمسخر سیاست همسایگی و نگاه به شرق دولت سیزدهم است که اگر غیر از این بود طعنه نمی‌زد که دولت رئیسی دنبال اختراع چرخ از نو است؟!
ضرغامی گفت: آدم‌هایی که در گذشته بودند و خدمت کردند، فرقی نمی‌کند در دولت آقای روحانی و حتی دولت آقای احمدی‌نژاد و آقای خاتمی بوده باشند، اگر شایسته و سالم هستند، معاند و فتنه‌گر نیستند هیچ اشکالی ندارد، کار کنند. از طرفی، به دولت فشار می‌آورند چرا از بچه‌های جزب‌اللهی انتصاب نمی‌کنید. نمی‌شود که یک فرد بدون تجربه مدیریتی را در مسؤولیت بالا گذاشت.
مجمع مدرسین‌ومحققین حوزه علمیه قم در بیانیه‌ای به مناسبت ۱۴ و ۱۵ خرداد اعلام کرد: چرا در دولت سیزدهم که با سایر نهادهای انتخابی و انتصابی هم‌دست و همسو بود و با این که وعده های زیادی در برنامه‌های تبلیغاتی داده بود، نابسامانی‌های اقتصادی و سیاسی شدت گرفته است؟ / دو پدیده زشت و ناهنجار فقر و غنا در نظام اقتصادی نمایان شده و تورم فاحش بر معیشت مردم سایه انداخته است

تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ