این اکتشافات تازه مربوط به دورانی است که امپراتوری مغول در حال تسخیر بی امان سرزمین‌های اوراسیا بود.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده
نمایید.
بعد از آنکه جورج جی گولد، سرمایه‌دار آمریکایی در ماه می‌سال ۱۹۲۳ بر اثر ذات‌الریه درگذشت، زمزمه‌ها درباره طلسم مقبره شاه توت عنخ آمون ادامه یافت. بعد از آن فیلیپ لیوینگستو پو، یکی از آشنایان ادگار آلن پو هم چند ماه بعد از بازدید از این مقبره در سال ۱۹۲۳ با ذات‌الریه درگذشت. بیماری او سوژه رسانه‌ها شد و مجددا به طلسم مومیایی‌ها ارتباط داده شد.
عفونت‌های قارچی مرگبار مومیایی‌ها مطمئنا اتفاقات رایجی نیستند، اما بی‌سابقه هم نیستند. ۱۰ نفر از ۱۲ دانشمندی که در سال ۱۹۷۰ در گشایش مقبره پادشاه کازیمیر چهارم در لهستان حضور داشتند، در عرض چند هفته پس از این رویداد جان خود را از دست دادند و احتمالا در اثر قارچ رشد کرده درون مقبره و این تنها نمونه ثبت شده هم نیست.
با احتساب مومیایی‌هایی که ۱۶ سال قبل‌تر در «دیرالبحری» کشف شده بود و اجسادی که در «KV ۳۵» کشف شدند، تقریبا تمام فرعون‌های دودمان هجدهم مصر باستان به همراه چند مورد از فرعون‌های دودمان نوزدهم و بیستم کشف شدند.
باستان‌شناسان در مصر مومیایی‌هایی را کشف کردند که قدمتشان به سلسله پنجم و ششم پادشاهی قدیم برمی‌گردد و در این میان نام «مسی» تمام توجهات را به خود جلب کرده است.
درحالی‌که ایده «نفرین مومیایی» ممکن است دور از دهن به‌نظر برسد، اما خطرات واقعی دیگری نیز درباره مومیایی‌ها و مکان‌های دفن باستانی وجود دارد. به عنوان مثال، بسیاری از مقبره‌ها و سایر مکان‌های دفن، دارای کپک‌ها و باکتری‌های خطرناکی هستند که می‌توانند منجر به بیماری‌های شدید یا حتی مرگ شوند. به همین دلیل محققان و کارشناسان در مطالعه آثار و بقایای باستانی بسیار دقت می‌کنند.
کودکان مومیایی شده، که تخمین زده می‌شود در هنگام مرگ بین ۱ تا ۱۴ سال سن داشته‌اند، در چندین دوره زندگی می‌کردند. قدیمی‌ترین مومیایی از نظر زمانی به بازه زمانی بین پادشاهی قدیم (۲۶۸۶-۲۱۶۰ قبل از میلاد) و اولین دوره میانی (۲۱۶۰-۲۰۵۵ قبل از میلاد) برمی‌گردد. بیشتر مومیایی‌ها به دوره بطلمیوس (۳۳۲ تا ۳۰ قبل از میلاد) و دوره روم (۳۰ قبل از میلاد تا ۳۹۵ پس از میلاد) مرتبط هستند.
عفونت‌های قارچی مرگبار مومیایی‌ها مطمئنا اتفاقات رایجی نیستند، اما بی‌سابقه هم نیستند. ۱۰ نفر از ۱۲ دانشمندی که در سال ۱۹۷۰ در گشایش مقبره پادشاه کازیمیر چهارم در لهستان حضور داشتند، در عرض چند هفته پس از این رویداد جان خود را از دست دادند و احتمالا در اثر قارچ رشد کرده درون مقبره و این تنها نمونه ثبت شده هم نیست.
در این‌جا چهار مورد از کشفیات باستان‌شناسی در سال ۲۰۲۲ را مرور خواهیم کرد که به واسطۀ جنبه‌های تاریک و حتی ترسناکشان از سایر یافته‌ها متمایز بودند.
رئیس پلیس فتا استان کرمانشاه گفت: داستان جیوه قرمز اسرارآمیز داستانی قدیمی بوده که هر از چند گاهی با عنوانی، چون وجود در لانه خفاش یا چرخ‌خیاطی‌های قدیمی و مومیایی‌های مصر باستان منتشر می‌شود، اما نکته اصلی این است که چنین ماده‌ای اصلاً وجود خارجی ندارد.
رئیس پلیس فتا استان کرمانشاه گفت: داستان جیوه قرمز اسرارآمیز داستانی قدیمی بوده که هر از چند گاهی با عنوانی، چون وجود در لانه خفاش یا چرخ‌خیاطی‌های قدیمی و مومیایی‌های مصر باستان منتشر می‌شود، اما نکته اصلی این است که چنین ماده‌ای اصلاً وجود خارجی ندارد.
محققان در سال ۲۰۱۶ این کارگاه مومیایی‌سازی را در نزدیکی هرم سقاره کشف کردند. در این سایت بیش از ۱۰۰ ظرف شامل پیاله‌های سفارشی و کاسه‌های قرمز دیده می‌شود. برخی از این ظرف‌ها نوشته‌هایی دارند که توضیح می‌دهد از مواد داخل آن‌ها چگونه باید در فرایند مومیایی‌کردن استفاده کرد.
پژوهشگران می‌گویند مومیایی چند تمساح را در منطقه «قبه الهوا» در مصر پیدا کرده‌اند که ظاهراً با مومیایی‌های قبلی از این حیوانات فرق می‌کنند. آن‌ها می‌گویند این تمساح‌ها به‌عنوان واسطه‌ای میان انسان‌ها و «سوبک»، خدای اساطیری مصر قربانی می‌شدند.
باستان‌شناسان صد‌ها جسد مومیایی باستانی را در زمین‌های مرطوب اروپا کشف کرده‌اند که بررسی‌ها نشان داده است آن‌ها بخشی از یک سنت هزاران ساله هستند.
«رامسس دوم» که با نام «رامسس کبیر» هم شناخته می‌شود، به مدت ۶۸ سال بر مصر حکومت کرد. مومیایی «رامسس دوم» همچنان تا به امروز باقی مانده است. مومیایی او در سال ۱۸۸۱ کشف شد. بر اساس تحقیقات صورت‌گرفته، «رامسس دوم» حدود یک‌متر و ۸۰ سانت قد داشته و در زمان مرگ ۹۰ ساله بوده است. مومیایی «رامسس دوم» اکنون در موزه ملی تمدن مصر نگهداری می‌شود.
تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ