یکی از داغ‌ترین پرسش‌ها در تاریخ پژوهش پیرامون نئاندرتال‌ها این بوده که آیا آنان خالق آثار هنری بوده اند یا خیر. در چند سال گذشته اجماع نظر بر این بوده که نئاندرتال‌ها گاهی اوقات خالق هنر بوده اند. با این وجود، رفتار نئاندرتال‌ها مانند روابط آنان در دو انتهای درخت تکاملی میمون انسان نما (هومینوئید)، شامپانزه‌ها و هوموساپینس‌ها از نظر فرهنگی از گروهی به گروه دیگر و در طول زمان متفاوت بود.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده
نمایید.
انقراض زدایی مولکول ها از نگرانی اخلافی مشابه انقراض زدایی یک گونه رنج نمی برد نگرانی ای مشابه آن چه در مورد دودوها یا ماموت های پشمالوی احیا شده وجود دارد این که حتی اگر آنان بتوانند زنده بمانند در دنیای امروز بدبخت خواهند بود. با این وجود، در سطح فلسفی مشخص نیست که ما باید چگونه درباره تلاش ها برای احیای مولکول‌هایی فکر کنیم که در حال حاضر در موجودات زنده وجود ندارند. برای مثال، آیا مولکول های منقرض شده برای ثبت اختراع واجد شرایط هستند؟
موش‌های حامل این ژن باستانی در مقایسه با موش‌های معمولی، مهره‌های کمتر و پیچش دنده‌های قوی‌تری داشتند که یادآور تفاوت‌های مشاهده شده بین انسان‌های مدرن و نئاندرتال‌ها است. جالب اینجاست که برخی از این موش‌ها اشکال قفسه سینه‌ای نامتقارن مرتبط با کژپشتی (scoliosis) را نشان می‌دهند، وضعیتی که مطالعات اخیر نشان داده است که نئاندرتال‌ها ممکن است به همراه ماکروسفالی یا بزرگ شدن اندازه سر مستعد ابتلا به آن بوده باشند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که ژنی به نام GLI ۳ که توسط نئاندرتال‌ها و دنیسووا‌ها حمل می‌شده، نقش مهمی در شکل‌دهی ساختار بدن منحصربه‌فرد آنها داشته است.
باستان‌شناسان حین حفاری در غار دِل تُل دِ مویا شواهدی از آدمخواری نئاندرتال‌ها را کشف کرده‌اند که قدمت‌شان به بیش از ۵۲۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.
باستان‌شناسانی که در غار‌های TOLL DE MOIÀ مشغول حفاری بودند، شواهدی از هم‌نوع‌خواری نئاندرتال‌ها را کشف کرده‌اند که قدمت آنها به بیش از ۵۲۰۰۰ سال پیش بازمی‌گردد.
محققان دانشگاه اِبِرهارد کارلز توبینگن و محققان آلمانی، نگاهی دقیق‌تر به قطران مورد استفاده برای چسباندن ابزار‌های نئاندرتال انداخته‌اند و برای درست کردن چسب، روش بسیار پیچیده‌تری از آنچه قبلاً تصور میشد یافتند.
گروهی از پژوهشگران بین‌المللی به رهبری محققان کالج دانشگاهی لندن در مطالعه‌ای به بررسی افرادی با اجداد اروپایی، بومی آمریکا و آفریقایی پرداخته‌اند و قسمت‌های مختلف ژنوم انسان را با خصوصیات صورت آنها مقایسه کرده‌اند. سپس نتایج این یافته‌ها با وضعیت سایر انسان‌ها و نئاندرتال‌ها مقایسه شد. درنهایت محققان متوجه شدند که ۲۶ تکه از ژنوم انسان ارتباط محکمی با شکل صورت دارد.
در مطالعه‌ای که در ۸ مه در مجله Communications Biology منتشر شد، یک تیم بین‌المللی محققان دریافتند ژن خاصی که منجر به داشتن بینی بلندتر (از بالا به پایین) می‌شود، ممکن است نتیجه یک انتخاب طبیعی باشد. این سازگاری زمانی اتفاق افتاد که انسان‌ها قاره آفریقا را ترک کردند و باید با آب و هوای سردتر سازگار می‌شدند.
هر ژنوم باکتری باستانی مانند یک پازل ۶۰ هزار تکه‌ای است و هر تکه تارتار دندان حاوی میلیون‌ها ژنوم است. برای حل این معمای غیرممکن، محققان تکنیکی به نام مونتاژ جدید را تغییر دادند.
نئاندرتال‌ها اگرچه موجودات باهوشی بودند، ولی سوال مطرح شده این است که ساختار مغز آنها چه تفاوت‌هایی با مغز انسان‌های امروزی داشته؟
نئاندرتال‌ها شبیه انسان‌ها بودند، اما ابرو‌های برجسته‌تر و دندان‌ها و چشم‌های بزرگتری داشتند. محققان بر این باورند که مغز نئاندرتال‌ها تقریباً به اندازه مغز ما بوده، اگرچه سر آنها کمی کشیده‌تر بوده است. با وجودی که بحث‌ها در مورد اندازه و ساختار مغز نئاندرتال‌ها هنوز ادامه دارد، محققان بر این امر توافق دارند که میانگین قد نئاندرتال‌های مرد در حدود ۱۶۵ سانتیمتر و قد زنان آنها در حدود ۱۵۰ سانتیمتر بوده است.
محققان با استفاده از نرم‌افزاد آزاد سامانه اطلاعات جغرافیایی (QGIS)، که طبقه‌بندی اطلاعات زیست جغرافیایی، با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی گذشته است، به دنبال ساخت مدلی هستند که بتوانند مسیری که کمترین هزینه و خطر (Least-Cost-Path:LCP) را برای آنها داشته را بیابند.
تجزیه و تحلیل یک نئاندرتال در اسپانیا از نتیجه تحقیقات قبلی دانشمندان اسرائیلی در مورد چگونگی زنده ماندن آنان از این عادت سمی پشتیبانی می‌کند.
تحقیقی که به تازگی در رابطه با استخوان‌های ۱۲۵ هزار سالۀ به جا مانده از فیل‌های راست‌عاج باستانی انجام شده، حقایقی تازه را دربارۀ زندگی نئاندرتال‌ها در آن دوران آشکار می‌کند.
یکی از بحث برانگیزترین و جذاب‌ترین سوالات تاریخ در زمینه تحقیقات راجع به نئاندرتال‌ها، به این موضوع برمی‌گردد که آیا آنها هنر را خلق کرده‌اند یا نه.
افراد دارای نوع خاص کروموزوم نئاندرتال بیش از سایرین احساس درد می‌کنند و بنابراین سریع‌تر پیر می‌شوند. شاید زمان آن رسیده که در مورد نئاندرتال‌ها به عنوان افراد بیرحم تجدید نظر کنیم. شاید بهتر است بگوییم آنان واقعا بسیار حساس بودند!
یک دندان آسیاب باستانی کشف‌شده در لائوس احتمالاً متعلق به دختر دنیسووی است که تا ۱۶۴ هزار سال پیش می‌زیسته است. متاسفانه اطلاعات زیادی از دنیسووان‌ها در دست نیست؛ اما می‌دانیم که آنها به‌همراه نئاندرتال‌ها، نزدیک‌ترین خویشاوندان منقرض‌شده‌ی انسان‌های امروزی بوده‌اند. فسیل‌های کمی از این انسان‌ها وجود دارد.
از نظر تکاملی جمعیت انسان در عرض چند ثانیه افزایش یافته است. این خبر که اکنون جمعیت سیاره زمین به ۸ میلیارد نفر رسیده زمانی که به تاریخ بشریت فکر کنید غیر قابل توضیح به نظر می‌رسد.
یک مطالعه ژنتیک جدید سرانجام توانست ساختار یک خانواده را در میان نئاندرتال‌ها شناسایی کند.
تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ