به نظر می‌رسد دولت سیزدهم و اتاق فرماندهی اقتصادی دولت باید برای صبح روز توافق برنامه ریزی داشته باشد و برای شوک‌های انتظاری اولیه تا ورود ارز به اقتصاد کشور آماده باشد.
اخبار مشابه
در این قسمت می‌توانید اخبار مشابه به این خبر را مشاهده
نمایید.
فرهیختگان نوشت: تاکید بر بازدارندگی با ترساندن از ارقام سنگین به‌عنوان دال مرکزی لایحه می‌تواند منجر به سیاسی‌تر شدن بد‌پوشش‌ها شود. فردی که حاضر باشد برای بدپوششی هزینه اقتصادی و غیراقتصادی بدهد به‌سرعت رادیکال می‌شود و بعد از مدتی شما شاهد یک جمع کم‌تعداد، اما هزینه‌داده و تندرو خواهید بود که چیزی برای از دست دادن ندارند و تا ته خط رفته‌اند.
روزنامه فرهیختگان نوشت: حلقه‌ای می‌خواهد دولت را که عده‌ای گمان می‌کردند در حد شهیدبهشتی ظرفیت اجتماعی دارد به قاسم روان‌بخش و نبویان بدل کند. حلقه‌ای که دایره‌اش آنقدر تنگ است که در آن شیخ‌حسین انصاریان، جان لاک حساب می‌شود و باید اصلاحش کرد.
یعنی روس‌ها به‌خاطر رابطه با ایران به‌هیچ‌وجه روابط با رقبا و حتی دشمنان منطقه‌ای ایران را تعطیل نخواهند کرد کما اینکه به‌خاطر رابطه با اسرائیل و عربستان رابطه با ایران را تعطیل نکردند. بنابراین، این یک اصل است که خودشان را درگیر تعارضات موجود بین کشور‌های دیگر نکنند و سعی کنند با همه طرف‌ها روابط نزدیکی برقرار کنند.
روزنامه فرهیختگان نوشت: فیلم‌هایی مثل خیابان اندرزگو نه ترویج حجاب و نه کمک کردن به حکمرانی است بلکه نشان می‌دهد شکست در این عرصه پذیرفته شده و تنها راه مانده، شکل دستوری و خشن است. بازگشت به نقطه صفر یعنی بازگشت به گسست اجتماعی و خلق بحران‌های جمعی وسیع‌تر.
اظهارات این روز‌های منتقدان جدی کشف حجاب در کشور نشان می‌دهد این لایحه نتوانسته انتظارات آن‌ها را در جلوگیری از بی‌حجابی در کشور برآورده کند. آن‌ها معتقدند لایحه مذکور ضعیف است و مانع جلوگیری از برخورد با زنان و دختران بی‌حجاب نخواهد شد. نخستین معترضان لایحه عفاف و حجاب قوه‌قضائیه و تصویب آن در دولت، دو روزنامه اصولگرای کیهان و همشهری بودند.
یک روزنامه اصولگرا با انتقاد از رئیسی نوشت: صدای «مردم معترض» را خاموش نکنید / با شرمساری، از آنان «عذرخواهی» کنید
چرا برخی با تنگ‌نظری دایره امر به معروف و نهی از منکر را تنها مساوی با امر به حجاب و نهی از بی‌حجابی می‌دانند؟ چرا نمی‌فهمیم بابت چه چیزی همه واجبات در برابر امر به معروف و نهی از منکر همچون قطره آبی در مقابل دریای پهناور است؟ چرا سختی و ظرافت این مهمترین واجب را درک نمی‌کنیم؟ چرا زبان این نسل را نمی‌فهمیم و ازقضا گمان می‌کنیم با این اعلام برائت‌ها و بیزاری‌جستن‌ها بهترین کار را انجام می‌دهیم؟ باور کنید که اینگونه عمل کردن در قبال خطاها، خود بزرگترین خطاست.
فرهیختگان نوشت: چطور استیضاح وزیر ناکارآمد را مترادف دعوا با دولت تعبیر می‌کنید؟... عقب‌نشینی مجلس از به کاربردن ابزار قانونی خود با این استدلال که مانع از حرکت دولت نشود، نشان می‌دهد درک صحیحی از تعابیر همدلی و عدم مانع‌تراشی در ذهن برخی از بهارستان‌نشینان به وجود نیامده است.
سخنان رهبری در مورد حجاب در یک چارچوب مشخص بود. چارچوبی که یک ضلع آن اولویت اقتصاد و تحت تأثیر بودن فرهنگ است. ضلع مهم دیگر آن، نیاز به برنامه‌ریزی و سیاست و تفکر و درنگ برای مدیریت فرهنگ و امر شرعی و قانونی حجاب است. رفتار‌های ضربتی، ساده‌انگارانه، دفعی و شدید، نسبتی با امر رهبری به برنامه‌ریزی در این مورد ندارد
روزنامه فرهیختگان نوشت: این افراد اگر می‌بینند با هربار حرف زدن‌شان بخشی از جامعه را دچار التهاب می‌کنند، حداقل «کمتر حرف زدن» یا اصلا «حرف نزدن» را تمرین کنند تا بلکه آرامش جامعه کمتر زیر سایه تهدید این افراد قرار بگیرد و امنیت ملی کشور به مخاطره نیفتد.
روزنامه جوان نوشت: تصاویری که با خبر آزادی آرمیتا عباسی منتشر شد، او را در اوج شادابی نشان می‌داد. در انگشتانش که علامت پیروزی را نشان می‌داد، بیش از هر چیزی، ناخن‌های سوهان کشیده و بلندش جلب توجه می‌کرد.
ما آخرین پیش‌نویس توافق را پذیرفته‌ایم و حتی در «موعد قطر» به روزنامه‌ها گفته شد که خودتان را برای امضای توافق آماده کنید. اکنون هیچ‌چیز بر گردن و عهده ایران نیست. اصلاح‌طلبان اگر توافق می‌خواهند، باید با امریکا صحبت کنند که پیش از این می‌گفتند زبان او را می‌دانیم و اگر برجام و توافق برای آنان فقط کلید ورود به قدرت است، بدانند مردم قفل‌شان را عوض کرده‌اند!
روزنامه جوان نوشت: اصلاح طلبان «دم» از مردم می‌زنند و به رئیس‌جمهور مردم می‌گویند «به‌نفع کشور از کار کناره بگیر» تا زمینه بازیابی جایگاه از دست رفته خود در اجتماع و بازگشت به قدرت را فراهم کنند.
همین نماینده در زمانی که دولت حسن روحانی بر سر کار بود، نماینده مجلس بود وای کاش توضیحی می‌داد تا متوجه می‌شدیم که از کدام ابزار قانونی برای انجام وظیفه نظارتی نمایندگی در قبال دولت روحانی بهره برده است.
روزنامه فرهیختگان نوشت: وضعیت سوررئال و عجیبی است. هرکسی دستش از هرکاری کوتاه است و از پس هرچیزی برنمی‌آید، لگدش را روانه اینترنت می‌کند.
روزنامه خراسان نوشت: باید قبول کنیم که دوران مدیران ناکارآمد با توجه به تغییرات شدید و شرایط پر تلاطم محیطی به سر آمده است.
دولت سیزدهم که تا حدود یک‌ماه پیش برای ارائه لایحه بودجه در تاریخ مقرر (نیمه‌اول آذر) اعلام آمادگی کرده بود، در هفته‌های اخیر از تصمیم قبلی خود صرف‌نظر و اعلام کرد که ابتدا لایحه برنامه هفتم و پس از آن لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ را به مجلس می‌فرستد. اما ماجرا به اینجا ختم نشده و حالا برخی نمایندگان از ارائه لایحه بودجه در هفته جاری توسط دولت خبر می‌دهند. بررسی اظهارنظر‌های مجلسی‌ها و دولتمردان نشان می‌دهد ظاهرا باید ریشه این آشفتگی و بی‌نظمی را در فشار‌های مجلس به دولت برای تقدم برنامه هفت بر لایحه بودجه ۱۴۰۲ جست‌وجو کرد.
در مواجهه با نمونه‌های متنوع از سخنان عجیب و پرحاشیه میرسلیم نگاه ساده‌انگارانه آن است که تصور شود با تذکر و توجیه یک شخص مثل جناب میرسلیم، روند دامنه‌دار وایرال‌شدن اظهارنظر‌های این‌چنینی برخی مسئولان دیگر هم در بین افکار عمومی قطع خواهد شد. این‌درحالی است که به‌نظر می‌رسد ما در بررسی این جنس اظهارات عجیب، با یک طرز فکر مواجه هستیم نه اظهارنظر شخصی چند مسئول خاص دولتی یا حاکمیتی.
یک گروه در داخل فکر کردند می‌توانند بار وزارت مسکن و رفاه و بانک مرکزی و مجلس صیانت محور و... را هم بیندازند گردن طارمی و آزمون و بیرانوند و... و از آن‌ها انتظار داشتند در رقابت با هری کین و گرت بیل و پولیشیچ انتظارات جامعه درخصوص شعارهای محقق‌نشده نجومی دولت و مجلس و... را تعدیل کنند.
روزنامه اصولگرای خراسان از عملکرد اقتصادی دولت سیزدهم انتقاد کرده و خواستار تغییر در تیم اقتصادی شده است.
هشت سال دولت هاشمی، هشت سال دولت خاتمی و هشت سال دولت روحانی فرصت اصلاحی بود که در اختیار امثال حزب کارگزاران سازندگی بود، اما نتیجه چه شد؟ آنچه این روز‌ها وضعیت موجود کشور است، حاصل اصلاحات همین افراد است.
به نظر می‌رسد، پیشنهاد (روزنامه) شرق بیش از آنکه یک توصیه یا پیشنهاد باشد، نوعی تجاهل و تمسخر سیاست همسایگی و نگاه به شرق دولت سیزدهم است که اگر غیر از این بود طعنه نمی‌زد که دولت رئیسی دنبال اختراع چرخ از نو است؟!
انگار برخی در خبرگزاری ایرنا برای رسیدن به مقاصدشان دست به هر نوع تخریبی آن هم با نمودار‌هایی از آمار و ارقامی ساختگی می‌زنند.
ایجاد امید و توقع، درصورتی ممدوح است که با تخلف از وعده و عدم تحقق توقعات، همراه نشود وگرنه سکوت و وعده ندادن به‌مراتب بهتر یا به‌عبارتی کم‌هزینه‌تر است. از طرفی وعده منطقی دادن و عمل به آن، به‌شدت در جلب و تقویت سرمایه اجتماعی و ارتقای اعتماد عمومی مؤثر است.
تمامی حقوق این سایت متعلق به آی‌لوک می‌باشد. سایت مپ